Nieuwssites checken terwijl je eigenlijk aan het werk zou moeten zijn, snel-snel die WhatsApps beantwoorden tijdens het aperomoment met je lief of te vaak één oog op je kind en een ander op je Instafeed. Het wàs al niet evident om je technologiegebruik evenwichtig te verdelen over werk en privé. Maar toen kwam Corona. En toen liep alles nog veel warriger in elkaar over. Help! Ook even het gevoel dat je altijd alles tegelijk doet (maar niets écht lukt?) Florence Pérès, consultant in digitale balans en auteur van het boek ‘Digital Detox: een methode voor minder technostress en meer focus’, leert je te ‘boxen’.
BOXING. WAT IS DAT PRECIES?
Boxing is een methode om ‘blurring’ – het constant in elkaar overvloeien van onze werk- en privésfeer door technologie – tegen te gaan. We beantwoorden WhatsApps tijdens het werk en we lezen werkmails terwijl we ’s avonds naar tv kijken. Zo krijg je a) je werk niet gedaan en b) nooit écht rust. Bewust aan ‘boxing’ doen, betekent dat je voor meer rust in je hoofd zorgt, door je ruimten weer af te bakenen. Je scheidt werk dus opnieuw van privé door je dag op te delen in mentale ‘boxes’.
HOE WERKT HET?
Je kan voor jezelf bijvoorbeeld ‘een werkbox’, ‘een gezinsbox’ en een ‘vrijetijdsbox’ creëren. Binnen elke mentale box baken je nogmaals voor jezelf af: wat is de bedoeling van deze box? In de werkbox is dat… werken. Geen nieuwssites checken of online shoppen. Geen privéberichten beantwoorden. Die activiteiten houd je voor je ‘vrijetijdsbox’, waarin je bijvoorbeeld ook je social media kan checken, maar niét je werkmail. In de ‘gezinsbox’ ben je dan weer, met volle aandacht, bij de leden van je gezin. Dan ga je niet ‘phubben’ (mensen negeren door naar je telefoon te kijken), maar ben je écht aanwezig.
WAAROM KAN ‘BOXING’ HELPEN?
Door je tijd op te delen in mentale ‘boxes’ leef je meer in het moment: je hopt niet meer van je werk naar je gezin, naar je sociale media en terug. Daardoor voel je je ook minder schuldig: je doet wat je op dat moment eigenlijk écht wilde doen. Je bent er niet meer ‘half’, maar weer helemaal. Boxen is een fijne manier om weer controle te nemen over de situatie. Zeker nu. Het brengt je mentale rust en grip op de situatie binnen, op een moment dat veel mensen kampen met controleverlies over wat er buiten gebeurt.
‘BOXING IN CORONATIJD’, IS DAT NIET EEN BEETJE UTOPISCH?
De situatie nu – met werk én kinderen, met ontspanning en stress onder één dak – zorgt uiteraard voor enorm veel interferentie tussen werk- en privésfeer. Het is belangrijk om te onthouden dat dit, zelfs los van emoties zoals angst en onzekerheid, een uitzonderlijke tijd is. En dat we de mooie principes van ‘digitale balans’ dan simpelweg niet altijd kunnen toepassen.
Enerzijds is het belangrijk om ‘boxing’ nu net wél een kans te geven. Probeer het eens en merk hoe het je structuur en rust kan brengen. Maar het is tegelijk ook cruciaal om te accepteren dat een strikte scheiding van je boxes nu inderdaad een utopie is. Er zal interferentie zijn. Je kinderen zullen je bureau instormen. Aanvaard dat je privésfeer in je werksfeer binnenkomt. Andersom kan je wel streng blijven: je sociale mediagebruik, bijvoorbeeld, probeer je beter wel uit je gezinsbox te houden. Anders wordt het echt te rommelig en onrustig.
STEL DAT JE NOG NOOIT GEBOXT HEBT, HOE PAS JE HET PRINCIPE DAN VLOT IN JE LEVEN IN?
Eerst en vooral is er de bewustwording, het voornemen om te gaan boxen: vanaf dan beslis je om bewust te kiezen waaraan je aandacht geeft, en de andere, op dat ogenblik storende boxen te sluiten. Dat is op zich een enorm belangrijke stap. Daarna lijn je je boxen voor jezelf af. Houd je aan je voornemens. Daarvoor zal je discipline aan de dag moeten leggen, want je bent bezig met een nieuwe gewoonte te creëren, dat gaat niet vanzelf.
Het kan vervolgens handig zijn om een activiteit aan een plaats te koppelen. Bijvoorbeeld: op het toilet mag je Facebook checken. Aan de ontbijttafel lees je een magazine. In je bureau ben je aan het werk. Je kan ook timings koppelen aan activiteiten: bijvoorbeeld pas vanaf 11 uur het nieuws checken, en het bij één nieuwsbron houden. Of altijd je mails lezen wanneer de kinderen hun middagdutjes doen.
HET GEVOEL DAT JE OP ELK VLAK FAALT?
Eigenlijk zou iedereen nu baat hebben bij een cursus mindfulness. Het principe daar is namelijk: aanvaarden dat iets niet gaat zoals je het zou willen. Daar niet in strijd mee gaan. En ook kijken: wat is nu, op dit ogenblik, het belangrijkste in mijn leven? Heeft mijn kind nu aandacht en liefde nodig? Moet ik mij aan die strakke planning houden en toch die acht uur werk presteren? Of kan ik op een andere manier proberen te werken? Minder werkuren, met meer focus? Want dat kan écht. Eigenlijk is dit een uitgelezen moment om het Pareto-principe eens een kans te geven. Dat principe stelt dat je met 20% van je inspanning 80% van het resultaat verkrijgt. Maar om de overige 20% er nog bovenop te doen, moet je wel nog 80% inspanning leveren. Een eyeopener, niet? Nu er netto minder tijd is om te werken, met de kinderen in huis, kan het handig zijn om voldoening te nemen met werk dat voor 80% klaar is. Maar dan moet je natuurlijk wel zo efficiënt mogelijk met je 20% werktijd omgaan.
HET PARETO-PRINCIPE: HOE DOE JE DAT?
“Door strikt te gaan boxen. Werktijd is werktijd. Focus je op één taak, in de plaats van te multitasken. Zet je notificaties uit. Laat je niet afleiden door social media, mails en nieuwsberichten. Als je aan het werk bent, ben je écht aan het werk. Zonder afleidingen. Anderzijds: monotasken en bewust voor één activiteit kiezen, is goed voor je focus. Ja. Maar ook dat is momenteel niet altijd haalbaar. We houden nu minder tijd over en we hebben het gevoel dat we die tijd moeten verdelen over méér mensen. Dan is het oké om taken te gaan combineren. Om onkruid te wieden wanneer je met je moeder belt, bijvoorbeeld. Als die combinatie voor jou werkt en in dezelfde box past, waarom niet? We zijn ook maar mensen.”
ZO KOM JE LOS VAN JE SMARTPHONE
Tijd voor een digital detox? Begin al eens met je notificaties uit te zetten. Zo beslis jij wanneer je naar je telefoon kijkt, en niet omgekeerd. Bouw ook schermvrije zones in: neem de smartphone niet mee aan tafel, of in de kinderkamer als je een verhaal gaat voorlezen. Je kan dan echt wel zonder. Leer weer te ‘monoschermen’: als je tv kijkt, kijk dan tv. Je zal merken dat je je al snel veel rustiger voelt. Door constant nog ‘dat ene appje’ te beantwoorden of ‘die ene Insta notification te checken’ word je rusteloos en gestresseerd, zonder dat je het zelf echt merkt.
Een tip: nieuwe gewoontes creëren is altijd gemakkelijker als je de omstandigheden aanpast. Voorzie bijvoorbeeld een doosje om je telefoon in te stoppen als je hem niet wil gebruiken wanneer je ‘in je gezinsbox zit’. Of zet je vliegtuigmodus aan wanneer je je telefoon als camera gebruikt.
WAT ALS HET ME EVEN TE VEEL WORDT EN ONDANKS DE POGINGEN ALLE BOXEN TOCH IN ELKAAR OVERVLOEIEN? HOE HERPAK IK ME DAN?
Wanneer je het gevoel hebt dat je niets meer onder controle hebt, dat je op het punt staat uit te vliegen of dat je zoals een kip zonder kop allerlei dingen tegelijk doet, maar niets écht lijkt te lukken, dan is de ‘STOP’ een heel handige mindfulness-oefening. Dat staat voor: Stop – Take a breath – Observe – Proceed. Je hoeft er geen twintig minuten voor te gaan mediteren op een kussen. Gewoon stoppen waarmee je bezig bent en één diepe ademhaling volstaan al om weer controle te nemen over je ratio en je niet langer te laten leiden door je reptielenbrein. Daarna kan je weer op een objectieve manier observeren: ‘wat ga ik nu doen?’ en ‘hoe pak ik dat aan?’. Dat is het luikje ‘proceed’: je gaat op een meer bewuste manier weer van start. Met een andere mindset. Of misschien ga je wel iets helemaal anders doen dan daarnet. Dankzij de STOP-oefening krijg je weer controle en overzicht. De spanning daalt meteen.
